20 januari 2003

Drie renners nemen na dit zesdaagseseizoen afscheid van de actieve wielersport. Het zijn Laurenzo Lapage, Silvio Martinello en Adriamo Baffi. Silvio Martinello zal vooral bekend blijven als zesdaagserenner en hij won er verscheidene meestal met Marco Villa, die meestal zijn vaste ploegmaat was.



Hieronder een overzicht van Martinello's loopbaan. Silvio Martinello wordt geboren op 19 januari 1963 in het Italiaanse Padua. Bij de amateurs had Martinello een stevige baanreputatie. Hij werd verscheidene keren wereldkampioen en Italiaans baankampioen. Hij werd wereldkampioen puntenkoers (1982) en ploegenachtervolging (1985) en Italiaans kampioen ploegenachtervolging (1982), pntenkoers (1983 en 1985).



In 1986 stapt hij over naar de profs bij het Samontana-Bianchi-team en hij wordt Italiaans profkampioen puntenkoers. Via Gewiss-Bianchi (1987) komt hij zo tot bij Atala-Ofmaga waar hij in 1988 107de wordt in zijn eerste Giro. Bij hetzelfde team wordt hij in 1989 Italiaans kampioen puntenkoers en verder wordt hij 2de in de Ronde van Galicie, 3de in de Trofeo Laegueglia en Milaan-Vignola en 108ste in de Giro.



In 1990 stapt hij over naar Jolly en haalt drie overwinningen. Hij hernieuwt zijn Italiaanse titel in de puntenkoers, wint zijn eerste zesdaagse in Bassano Del Grappa aan de zijde van de Duitser Volker Diehl en wint een rit in de Vuelta in een massaspurt. In de Giro wordt hij 143ste.



In 1991 rijdt hij voor Gis-Gelati en hernieuwt nogmaals zijn italiaanse titel puntenkoers, hij wint Milaan-Vignola en een rit in de Giro evenals een rit in Tirreno-Adriatico en een rit in de Ronde van Trentino. Hij wordt 103de in de Vuelta.



In 1992 komt hij uit voor Mercanone Uno. Hij wint een rit in de Driedaagse van De Panne in een massaspurt en een wedstrijd in San Martina di Lipati. Hij rijdt dat seizoen twee grote ronden. Hij wordt 99ste in de Giro en 127ste in de Vuelta. Hij wint in het Duitse Schondorf en wordt 3de in de Ronde van Calabrie in 1993.



Voor het jaar 1994 vallen enkel ereplaatsen te vermelden. Hij wordt 3de in de GP Pino Cerami in Wasmuel waar zijn ploegmaat Michele Bartoli als winnaar op het hoogste schavotje staat, 3de in de E3-Prijs in Harelbeke, 8ste in de Scheldeprijs Schoten en 94ste in de Tour. Mercatore Uno en Saeco vormen één team in 1995.



Dat is het jaar waarin Martinello wereldkampioen puntenkoers wordt en waar hij samen met Marco Villa de koppelkoers wint in het WK op de baan. Hij wordt ook Italiaans kampioen puntenkoers en koppelrit met Marco Villa en wint de zesdaagse van Grenoble, eveneens met Marco Villa. Naar jaarlijkse gewoonte rijdt hij de Giro, waarin hij in 1995 92ste wordt.



1996 is een groots jaar voor Martinello. Hij rijdt voor Saeco en wordt Olympisch kampioen puntenkoers, Wereldkampioen kopelkoers met Marco Villa, Italiaans kampioen puntenkoers, wint een rit in de Giro en is de beste in Bibione en wint de zesdaagsen van Bordeaux, Berlijn en Milaan met Marco Vila en de zesdaagse van Herning met thuisrijder Bjarne Riis. Op de weg wordt hij 10de in Gent-Wevelgem, want hij komt zwaar tekort tegen winnaar Tom Steels.



Tien zeges staan achter Martilnello's naam in 1997. Hij wordt wereld- en Itlaiaans kampioen puntenkoers, hij wint de Ronde van Puglia waarin hij een rit wint, hij wint een rit in de Catalaanse Week en de Ronde van Galicie en hijis de beste in de zesdaagsen van Bordeaux, LMedellin, Milaan en Zurich met Marco Villa. Hij wordt 3de in de Ronde van de Etna.



In 1998 stapt hij over naar Polti waar hij 9 pverwinningen behaalt. Hij wordt nogmaals Italiaans kampioen puntenkoers, wint een rit in de Vierdaagse van Duinkerken in een massaspurt, wint twee ritten in de Ronde van Rijnland, wint de zesdaagsen van Berlijn, Kopenhagen en Gent met Marco villa, de zesdaagse van Dortmund met Rolf Aldag en de zesdaagse van Milaan met Etienne De Wilde. Hij wordt tweede in de Ronde van de Etna en 5de in de Ronde van Puglia. Martinello rijdt ook de Tour maar moet opgeven na een zware vai in de aankomstzone van een rit waarbij hij een bekkenbreuk opliep.



In 1999 wint hij drie keer : een rit in de Ronde van Zwitserland, de zesdaagse van Milaan met Marco Villa en de zesdaagse van Munchen met Andreas Kappes. Hij eindigt 114de in de Tour. In het jaar 2000 wordt hij weerom Italiaans kampioen en dan wel in de disciplines puntenkoers en koppelrit met Andrea Gollinelli. Verder is hij de beste in de zesdaagse van Berlijn met Marco Villa, de zesdaagse van Bremen met Andreas Kappes, de zesdaagse van Gent met Matthew Gilmore, de zesdaagse van Stuttgart met Andreas Kappes en de zesdaagse van Firenze met Andrea Collinelli. Hij wordt 105de in de Giro, zijn jaarlijks obligaat nummertje op de weg.



Martinello vindt in 2001 geen sponsor meer; maar vindt een privé sponsor. In dat jaar wint hij enkel zesdaagsen. In Stuttgart wint hij met Marco Villa, in Berlijn is hij de beste met Rolf Aldag en in Munchen wint hij met Erik Zabel aan zijn zijde. In 2002 rijdt hij de zesdaagses mee, vloorlopig zonder resultaat.
Lieven Vanpoucke