Hij was de laatste flandrien en daarom vroeg men hem om voor het gedenkteken in Kanegem een van zijn foto's te mogen gebruiken. Hij gng ermee accoord op twee voorwaarden. De eerste was, dat het gedenkteken niet op een voetstuk geplaatst werd want de beroemde flandriens waren groot geworden door het volk en voor het volk en daarom mocht het beeld niet boven het volk staan. De tweede voorwaarde was, dat het een monument moest zijn voor alle Belgische wielrenners die Belgie als wielerland groot hadden gemaakt met beperkte verzorging en veelal onder zware omstandigheden (de flandriens dus). De flandriens hadden allen nog een of meerdere bijnamen. Kint - de zwarte Arend -, IJzeren Briek etc. Een der grootste flandriens Gaston Rebry, de eerste Belg, die drie maal Parijs-Roubaix won en twee maal Vlaanderen op zijn naam schreef (bijnaam De buldog van Vlaanderen) mis ik in elk artikel over de Flandriens. Wel duiken er renners op die de naam Flandrien niet mogen voeren. De grote Merckx noemt zich geen Flandrien (hij had het beste materiaal en de beste verzorging, die men maar denken kon).


De stijl van de Laatste der Flandriens was zo verschrikkelijk slecht, dat hij bijna nooit op de velodroom tussen de sierlijke pistiers zijn naam heeft ten gelde durven maken.Zo valt het op dat in het Antwerpse Sportpaleis een zeer groot kampioen als Schotte slechts éénmaal is opgetreden.
Bron: Antwerps Sportpaleis 1933-1963.


Wilfried Journée

De laatste Flandrien overleed in 2004 op de dag dat de Ronde van Vlaanderen gereden werd.
René Van Rompay