U doet in uw commentaar onderaan Rik Van Steenbergen groot onrecht aan. Ten eerste: Rik was in hoofdzaak pistier.Niet waar ! Van 43 tot 59 was hij één van de allerbeste wegrenners ter wereld ! In die periode werd hij 3x wereldkampioen, 3x kampioen van België op de weg, won hij Milaan-San Remo, 2x de Ronde van Vlaanderen, 2x Parijs-Roubaix, 1x Parijs-Brussel, 2x de Waalse Pijl, 15 ritten in de Giro, 6 ritten in de Vuelta, 4 ritten in de Tour, de Ronde van het Westen, was hij 2e in de Giro (51) enz. enz. Hij staat terecht gerangschikt bij de allergrootste wegrenners aller tijden. Enkel als klimmer was hij beperkt, maar hij trok zijn plan als het moest. Als pistier ( dat deed hij om ook in de winter groot geld te verdienen ) was hij misschien wel de beste "ooit". Hij kon alles: sprinten, achtervolgen, zesdaagsen, ploegkoersen, omnium etc. Dat hield hij vol tot '66 !



Waarom hij maar driemaal naar de Tour trok ? Niet omdat die te zwaar was, maar omdat het z'n voeten uithing dat die met nationale ploegen gereden werd ! En omdat toendertijd in de Giro de renners meer in de watten gelegd werden. Hij heeft het mij zelf meermaals verteld : in de Tour was het in de Belgische ploeg altijd zever. Daarbij waren de Belgen meestal gelogeerd in Hotel de la Gare of Hotel de la Poste, ergens midden in de aankomststad. In Italië reed Rik met zijn merkenploeg en werd hij in de watten gelegd. Daarom werd hij ook een keer tweede in de Giro en won hij er vijftien etappes...


Zware lichaamsbouw: 90 km. Neen, Rik mat 1,86 m en woog in conditie 84 kg. In de beginjaren ( 43-49 )haalde hij nauwelijks 80 kg.
In '49 sprintte hij naar de verkeerde aankomstlijn ( aan de overzijde van de piste ) en moest hij niet terugrijden. Hij sprintte dus naar de verkeerde aankomstlijn, zette zich recht en toen hij zijn vergissing vaststelde begon hij opnieuw te sprinten maar verloor met een half wieltje tegen Guy Lapébie. Omdat Lapébie van Bordeaux was, werd Rik ervan beschuldigd het zaakje te hebben verkocht. Zelf heeft hij mij enkele jaren geleden nog gezegd dat er niks van waar was. Nadien won Rik in die Tour nog twee ritten. Dat had hij nodig want hij wilde persé aangeduid worden voor het WK ( dat hij trouwens won ).


"Door zijn snelle sprint is hij 3 maal wereldkampioen geworden. Tweemaal teveel (!!!!). Neen, één of tweemaal te weinig ! Normaal had hij ook in '46 de beste kansen en in '52 eveneens. Door wedstrijdincidenten of -omstandigheden heeft hij het toen niet kunnen waarmaken. "Door zijn snelle spurt" : in '49 bleven er drie renners voorop: Coppi-Kubler-Van Steenbergen. Schotte en Schulte waren gelost ! in '56 en in '57 niets gepresteerd ?! wablief ?
In '56 verliest hij de Ronde van Vlaanderen door dispuut met Stan Ockers, waarvan Jean Forestier profiteert. Hij verliest Parijs-Roubaix ( in de sprint nog wel ! ) door de Mercier-coalitie Bobet-De Bruyne-Gauthier ). Dan gaat hij naar de Vuelta waar hij 6 ritten , het punten- en het tussenpurtklassement wint en 5e eindigt. Nadien bereidt hij zich voor op het WK dat hij met tien meter verschil wint. Dan komt 57 : Rik wint vele koersen, wordt 2e in Parijs-Roubaix (!) en gaat dan naar de Giro. Daar rekent hij af met Miguel Poblet en wint 5 ritten ! Wat zegt u : niets gepresteerd in '57 ? Hallo ? Na de Giro denkt Rik alleen nog aan het WK dat hij, als groot favoriet nota bene !, op z'n naam schrijft in een spurt met drie grote Franse kampioenen: Bobet,Darrigade,Anquetil en Rik Van Looy en Fred De Bruyne ( de enige die hem hielp...).
Nog enkele onnaauwkeurigheden in de tekst : De Bruyne reed niet voor de wereldbeker ( voor de Desgrange-Colombobeker ) en in '61 gaf Rik in Bern op. Maar nogmaals : in de tekst wordt Rik I ( Rik I is zijn enige,echte bijnaam : "The Boss" is na zijn carrière ontsproten uit het brein van een fantasierijke journalist... )afgedaan als een gelegenheids-wegrenner: dat is een reuzegrote kemel, gemaakt door iemand die Rik's carrière onvoldoende kent, niet goed ontleed heeft of niet meegemaakt heeft. Jammer genoeg blijven er weinig levende getuigen over, maar lees eens wat Jean Nelissen over Rik geschreven heeft. Wat Raf Geminiani in zijn boek schrijft over Rik...

René Vermeiren