Giro 1997, twaalfde etappe, La Spezia-Varazze, 214 lastige kilometers met onderweg de beklimming van de Monte Beigua. Smalle, kronkelende wegen midden ruwe bossen. Stukken met stijgingspercentages van meer dan tien procent. Vijf man was ontsnapt. Marcos Serrano, Alexander Shefer, Leonardo Piepoli, Axel Merckx en Guiseppe Di Grande. In de spurt toonde Di Grande zich de sterkste. In Milaan eindigde hij uiteindelijk zevende.
Patrick Lefèvre over zijn team in de Tour '99: ,,Velen hebben geprobeerd me te liquideren in Italië. Deze winter heb ik op tafel geklopt. Ik was het niet eens met Saronni. Maar ik haalde het gelijk aan mijn kant. We wisselden het geweer van schouder. Met Rominger en Olano werd twee jaar geleden het klassement geviseerd, maar het werd een tegenvaller. En Tonkov heeft geen interesse voor de Tour.
Na de zwakke Tour van vorig jaar werd nu alles op ritoverwinningen gezet. En niet zonder succes. Steels won er drie, en Svorada en Nardello elk één. Bovendien eindigden we met Nardello en Di Grande in de top-tien. Zaterdag heb ik Di Grande letterlijk naar die negende plaats geschreeuwd en ervoor gezorgd dat Axel Merckx in de tijdrit op vier seconden strandde. Di Grande is een emotionele jongen. Een Siciliaan die de eer van de familie en de Sicilianen wil hoog houden. Tijdens de tijdrit heb ik hem dat allemaal toegeroepen opdat hij toch zou vooruitkomen. Di Grande is een groot talent. Hij wordt 25 in september. Hij won de Ronde van Italië voor amateurs en werd vorig jaar als debutant zevende in de Giro op amper een halve minuut van de vierde. Volgend jaar gaan we met hem voor het podium in de Giro."
Tom Vandenbussche