Mijn carriëre heb ik genoemd: "De weg van Voerendaal naar Elsloo" Want in Voerendaal won ik in 1955 mijn eerste wedstrijd als nieuweling en in 1968 mijn laatste als prof in Elsloo.

"In de Ronde van Oostenrijk heb ik eens in een bergetappe 3 keer een lekke band gehad, ik moest toen zelf omleggen en verspeelde 12 minuten. 4 Km voor de aankomst sloot ik bij 4 man aan: 2 Russen, 1 D.D.R.-man en een Pool, ik ging hun voorbij, en won de rit met 50 sec; en ik pakte de gele trui!. De oostenrijkse radio: "Der höllander Hugens kämpfte wie ein echter weltmeister""

"Ik heb het werelduurrecord bij de amateurs verbeterd. Het is niet erkend omdat er één jurylid te weinig aanwezig was...".


1960: Uit oostenrijkse krant: "Gresten- Graz 172km" die Hollander sind heuer nur noch sehr schwer zu schlagen, trotz dreier defekte (3x lekke band) Hugens gewint und in gelben trikot". 5e etappe tijdrit: "hugens in Zeitfahren unschlagbar". De coach van Oostenrijk: "hugens kämpfte wie ein Weltmeister".



1962 Omloop Het Volk (onafhankelijken). Uit de Belgische krant 'Het Volk': de Hollandse locomotief Jan Hugens onweerstaanbaar in de omloop van het volk".



1962: GP Brasschaet. Uit de krant: "Nederlander Jan Hugens wint internationale tijdrit, tweede voor jef planckaert, de tweede uit de ronde van frankrijk".



1962 Grote Prijs Hoboken (B) 1 - mei - prijs Uit Belgische krant 'Het Volk':"Hollandse krachtpatser Jan Hugens gaf weer rijles, zijn 7 vluchtpartners sneuvelden op 500 meter van het einde".



1962 Tour de l´Avenir. Uit de krant:"ondanks lekke band, meesterlijk Hugens klom naar de zege en de gele trui". geschreven door Ru de Grood: "einde tour de l'avenir: zonder gele trui in Parijs, door volslagen verkeerde strategie, fout ploegleider ontnam jan hugens eindzege in de ronde van de toekomst." "Maandag zat nederland met een hugens in de gele trui, met een nijdam en een Jan Janssen op ereplaatsen, op een duidelijk afstand van hugens op fluweel. Toen kwam de fatale slag, 3 ploeggenoten van de gele trui: knops, nijdam en janssen, reden hun eigen kopman van zijn troon. Sjefke Jansen , die ploegleider was, bezwoor Hugens die op dat moment niet alleen krachtens zijn geel habijt, maar ook zijn kapaciteiten als klimmer en tijdrijder de regelmatige kopman van onze ploeg was, om zich kalm te houden en zich niet bij de vluchters te voegen. op dat moment moet hugens de desillusie van zijn leven gekregen hebben en moet de wig in de nederlandse ploeg gedreven zijn. de dagen na maandag hebben reeds uitgewezen, dat op deze dag op zijn zachts gezegd, een zware taktische blunder is gemaakt. Dat deze blunder ons de gele trui heeft gekost, die Hugens indien de hele ploeg hem als kopman had gediend, had kunnen behouden, vinden wij erg. de hele ploeg van de sucessen van het begin van de ronde, heeft afgehoouden, en die een hugens op 9 minuten achterstand houden. voor niemand kunnen wij op dit moment meer begrip opbrengen dan voor die kopman, die dit deze week is gebeurd. Jan Hugens de man met talent, de man die op het punt stond een streng, hard en succesvol 'noviciaat' op zijn schitterends te bekronen. deze kleine tour zou hem in de exclusieve club van de grote namen gebracht hebben, waarin hij ook krachtens zijn talrijke talenten en zijn ijver thuis hoort. door een taktische blunder van formaat uit het gezichtsveld werd geslagen, moet er in hugens iets dat niet zo snel hersteld kan worden gebroken zijn".



1964 Uit krant: "Weer succes voor 'de pel' (ploegleider) Jan Hugens wint de 4 kantons in Zurich voor de italiaan Franco Bitossi".



1965: Kampioenschap van Nederland, Ploegentijdrit. Jean Nelissen in de Limburger : "Jan Hugens reed namelijk zo hard dat hij het verband uit de ploeg dreigde te nemen".



1966 Uit de krant: "tegenslag van Hugens opent Stablinskys weg voor zege". "Dramatische finale: de ketting liep van het tandwiel, in de laatste honderd meter in gewonnen positie".
Jan Hugens

Driek van 't Hoofd heeft een pakkende biografie ("de limburgse locomotief")geschreven van één van nederlands beste wielrenners in de tijd van Jan Janssen, Peter Post en de buitenlandse vedettes Anquetil, Poulidor, Giminiani.... om maar enkele te noemen. Deze biografie is een must voor elke wielerliefhebber.
Nicole Portz-Hugens