Na jaren van ongekende heerschappij in de Tour de France komt voor Eddy Merckx in 1975 toch nog vrij onverwacht het keerpunt. In de etappe va Nice naar Pra-Loup arriveerde Merckx, na een fantastische afdaling van de Col d'Allos, met voorsprong aan de de voet van de laatste klim, waar op 1600 meter hoogte de streep was getrokken. Hij leek op weg naar een zesde eindzege, maar op slechts 3500 luttele meters van de verlossende top blokkeert Merckx volledig.

De tot dan onklopbare Belg wordt voorbij gereden door onder anderen Bernard Thevent, de latere eindwinnaar. Eddy strandde in Parijs op een plaats die voor hem geen enkel belang had, namelijk de tweede plaats. Nog geen drie jaar later, hij was er amper 33, reed hij zijn laatste wedstrijd.
Tom Vandenbussche

Elf grote ronden gewonnen, vier wereldtitels behaald, in 32 klassiekers gezegevierd, een werelduurrecord gevestigd, 133 etappes gewonnen in diverse ronden, in totaal 445 zeges behaald als prof, 183 keer leider geweest in een grote ronde,Eddy Merckx heeft alle records verpulverd. Zijn erelijst is uniek en nimmer overtroffen.
Hij tilde het kleine België naar het niveau van een grote sportnatie. Drie keer werd hij gekozen als de sportman van de wereld. Ondanks Mohamed Ali en Pele.

Hij was ook wielrenner van de eeuw. Geen wonder dat de koniong hem in de adelstand verhief.
Baron Merckx door Jacques Goddet “le Géant” en de “Kannibaal” genoemd en in alle disciplines onstuitbaar.

In de bergen domineerde hij de klimmers, in de vlakke tijdritten en ook in het klimtijdrijden de specialisten in het solorijden, hij was een specialist in het afdalen en hij kon ook nog met de beste pistiers duelleren op de wielerbanen, waardoor hij 17 zesdaagsen op zijn naam schreef.
De meeste kampioenen hadden toch ook enige beperkingen. Fausto Coppi en Bartali waren matige sprinters, Bartali was daarenboven geen specialist in het tijdrijden Anquetil was geen sterke klimmer.
In feite benadert Bernard Hinault de veelzijdigheid van Eddy Merckx nog het meest.

Hinault verscheen echter zelden opde wielerbaan , s’winters ploegde hij liever als crosser door de velden.
Eddy Merckx domineerde zijn generatie zoals nooit iemand tevoren had gekund.
Zijn eerzucht dreef hem naar grote prestaties.

Hij had een atletisch, ijzersterk en bijna volmaakt lichaam.Bovendien wist hij alles over zijn sport. Atletisch vermogen en intellect, het toeval had ze verenigd in één man.
Ivan De Ganck

Werd in 1996 door koning Albert II tot baron verheven.
René Van Rompay