Wie kent hem niet?! De grote Jan Janssen, de winnaar van de Tour de France 1968. Alles had hij gegeven in deze Tour, zoals de rit op de col Cordon, niemand liet hem gaan en continue werd hij door de beste klimmers aangevallen. Maar Janssen liet zich niet pakken en ondanks dat hij na het passeren van de finishlijn, half bewusteloos over een dranghek hing, had hij de basis gelegd voor zijn Tourzege.
Hetty Gommans

In het begin van zijn loopbaan was Jan Jansen een sprinter die op basis van zijn sprint drie keer het puntenklassement in de Tour won. Later ontwikkelde hij zich tot een uitstekend klassementsrijder die door zijn enorme wilskracht met de beste ronderenners kon wedijveren. In 1968 was hij de eerste Nederlandse Tourwinnaar, evenwil als lid van de Nederlandse nationale ploeg. Ook in de klassiekers behoorde hij tot de groten. Hij won na een adembenemende koningssprint op de wielerbaan van Roubaix waarbij hij sneller bleek dan Rik Van Looy,Rudi Altig, Ward Sels, Willy Planckaert,Eddy Merckx en Gianni Motta.



Een jaar voor zijn Tourzege had hij zijn kwaliteiten als ronderenner bewezen door de Vuelta te winnen. In 1966 had hij ook de Tour kunnen winnen was er niet de vlucht geweest van Lucien Aimar waarvan Radio Tourdiscreet zweeg. Aimar won de ronde en Jan Jansen werd tweede.



Ondanks zijn grote populariteit bleef hijeen nuchter man die goed kon relativeren. Hij begon na zijn loopbaan ook een rijwielfabriek, dewelke nu door zijn zonen wordt voortgezet.
De Ganck Ivan